அமெரிக்காவின் கலாச்சார இதயமாக விளங்கும் நியூயார்க் நகரம், நடனக் கலைக்கும் கற்பனைக் கலைக்கும் என்றும் உற்சாகம் ஊட்டும் நகரம். அங்கு அமைந்துள்ள டேவிட் கோச் தியேட்டர் மேடையில் புகழ்பெற்ற பால் டெய்லர் டான்ஸ் கம்பெனி நடன இயக்குநர் லாரன் லவெட் உருவாக்கிய “ஸ்டிம்” என்ற படைப்பிற்கான ஒத்திகை நிகழ்வை வெளிப்படுத்தியது.

இந்த நிகழ்வு ஒரு சாதாரண நடன ரீஹர்சல் அல்ல — அது ஒரு புதிய கலை உணர்வின் பரிசோதனை. லாரன் லவெட், முன்னாள் “நியூயார்க் சிட்டி பாலே” நடனக் கலைஞர், சமீபத்திய காலங்களில் தன் சுய நடன வடிவமைப்புகளால் அமெரிக்காவில் பெரும் கவனத்தை ஈர்த்தவர். “ஸ்டிம்” என்ற அவரது படைப்பு, மனிதனின் உள்ளுணர்வையும் உடல் மொழியையும் ஒரே நேரத்தில் வெளிப்படுத்தும் ஒரு முயற்சி. அதன் மூலம், பாரம்பரிய சமநிலைகளையும் எதிர்பார்ப்புகளையும் உடைத்து, நடனத்தை ஒரு உணர்வின் துடிப்பு எனக் காட்ட முயல்கிறார்.

நிகழ்ச்சியின் தொடக்கத்தில் இசையின் மெல்லிய ஒலிக்கதிர்கள் தியேட்டரின் வெளிச்சத்துடன் கலந்து, ஒரு புதுமையான மனநிலையை உருவாக்குகின்றன. மேடையில் தோன்றிய நடனக் கலைஞர்கள் — மெல்லிய இயக்கத்துடன் தங்கள் உடலின் ஒவ்வொரு தசையையும் இசைக்கு இணைத்து — பார்வையாளர்களை ஒரு மௌனமான உள் உலகத்துக்குள் அழைத்துச் சென்றனர். அவர்களின் அசைவுகள் நுணுக்கமானவை, ஆனால் அதே சமயம் தீவிரமான ஆற்றலையும் வெளிப்படுத்தின.

லவெட்டின் நடன வடிவமைப்பில் காணப்படும் சிறப்பான அம்சம், உணர்வுகளை உடலின் இயல்பான சுழற்சிகளால் வெளிப்படுத்தும் திறன். “ஸ்டிம்” என்ற தலைப்பே அதற்குச் சான்று — இது ஒரு உளவியல் சொல்லாகவும் விளங்குகிறது, அதாவது உணர்ச்சிகளின் உந்துதல் அல்லது வெளிப்பாடு. விமர்சகர்கள் இதனை “நரம்புகளின் நிழலில் எழுதப்பட்ட ஒரு கவிதை” என விவரித்தனர்.

பால் டெய்லர் டான்ஸ் கம்பெனி தன் நீண்ட வரலாற்றில் பல புகழ்பெற்ற நடன இயக்குநர்களின் படைப்புகளை மேடையிலிட்டுள்ளது. ஆனால் “ஸ்டிம்” என்ற இந்நவீன முயற்சி, அந்த பாரம்பரியத்தை புதிய கலை நுணுக்கத்துடன் இணைத்து, தற்போதைய தலைமுறையினருக்கு புதிய அனுபவத்தை அளித்தது. இது ஒரு நேரடி கலை நிகழ்ச்சியைப் போல அல்ல — ஒரு மனதின் உள் பயணம் போல உணர்த்தியது.

தியேட்டரின் வெளிச்சம் மங்கியதும், நடனக் கலைஞர்களின் உடல்கள் காற்றில் எழுதும் வரிகள் போல ஒளிர்ந்தன. ஒவ்வொரு அசைவிலும் ஒரு சொல், ஒவ்வொரு சுழலிலும் ஒரு உணர்வு, ஒவ்வொரு நிறுத்தத்திலும் ஒரு சுவாசம் — இவை அனைத்தும் சேர்ந்து மனித வாழ்க்கையின் நுணுக்கமான இசையை வெளிப்படுத்தின.

“ஸ்டிம்” நிகழ்ச்சியின் முடிவில் எழுந்த கைதட்டல், நடனத்தின் வெற்றியை மட்டுமல்ல, கலை என்ற சொல் இன்னும் உயிருடன் இருப்பதற்கான உறுதிப்பாட்டையும் வெளிப்படுத்தியது. நியூயார்க் நகரின் இரவின் இதயத்தில், அந்த மேடை ஒரு கணம் மனித உணர்வின் பிரதிபலிப்பாக மாறியது.

இந்த நிகழ்வு, கலை என்பது வெறும் பார்வையாளர் ரசனை அல்ல — அது மனித மனத்தின் துடிப்பு என்பதை மீண்டும் நினைவூட்டியது.

-எல்.முருகராஜ்