இந்தோனேசியாவின் ஜாவா கடற்கரைக்கு அருகில் அமைந்துள்ள மதுரா தீவு, அதன் உப்பு உற்பத்திக்கும், பாரம்பரிய வாழ்க்கைக்கும் பெயர் பெற்றது. இந்த தீவின் சில கிராமங்களில், வீடுகளின் தளம் கான்கிரீட்டால் அல்ல - மணலால் அமைந்துள்ளது.

லெகுங் தீமூர் போன்ற கிராமங்களில் வீடுகள் மரம், மூங்கில், பனை இலைகள் போன்ற இயற்கை பொருட்களால் கட்டப்பட்டிருக்கும். வீட்டின் உள்ளும் வெளியும் மெல்லிய மணல் பரப்பாக இருக்கும். இங்கு கான்கிரீட் தளம் போடப்படாததற்குக் காரணம் - மணல் இயற்கையாகவே குளிர்ச்சியை வழங்குகிறது, வெப்பமண்டல வானிலையில் வீடுகளை சீராக குளிர்ச்சியாக வைத்திருக்கிறது. இது ஒரு இயற்கை “ஏர் கண்டிஷன்” போல செயல்படுகிறது.

மணல் வெறும் நிலத்தல்ல; அது வாழ்வியல் அடையாளம் மற்றும் இயற்கையின் ஒரு பகுதி. வீடுகள், பாதைகள், விளையாட்டு மைதானங்கள் எல்லாமே மணலின் மென்மையில் இணைந்துள்ளன. குழந்தைகள் அதில் விளையாடி மகிழ்கின்றனர்; பெரியவர்கள் வேலை செய்யும் இடமாகவும், மாலை நேரங்களில் குடும்பத்துடன் அமர்ந்து உரையாடும் இடமாகவும் மணல் பயன்படுகிறது.

சிறு வயதிலேயே மக்கள் மணலோடு பழகி வளர்கிறார்கள். அவர்களுக்கே இது இயற்கை தந்த செல்வம், இறைவன் அளித்த கொடை என்ற பெருமிதம் அளிக்கிறது. கடலோரப் பகுதியில் உள்ள சுண்ணாம்பு கல் மற்றும் பவளக் கற்பாறைகள் காலப்போக்கில் நொறுங்கி உருவானதால், இங்குள்ள மணல் துகள்கள் மிக நுண்மையானவை, வெண்மையும் மஞ்சளும் கலந்த ஒளிரும் நிறத்தில் இருக்கின்றன.

மணலை அடிக்கடி சமப்படுத்தி புதிதாக மாற்றுவதால் வீடுகள் சுத்தமாகவும், தூசி மற்றும் தொற்று பிரச்சனையின்றியும் இருக்கும். மக்கள் நேரடியாக மணலில் படுத்துக் கொள்ளவில்லை; அதில் மட்றம், பாய் அல்லது சிறிய படுக்கை வைத்து உறங்குவார்கள். இது அவர்களின் தினசரி வாழ்வியல் ஒரு இயற்கை பழக்கம்.

காலமாற்றத்தின் காரணமாக தற்போது சில வீடுகள் கான்கீரிட் கட்டிடங்கள் தரை தளங்களுடன் உருவாக்கப்பட்டாலும் பராம்பரிய மரபு காரணமாக வீட்டின் கூடத்திலோ நடுவிலோ மணலைக் கொட்டிவைத்து அதில் பழக்கப்படி உட்கார்ந்து கதை பேசுகின்றனர்.

மதுரா தீவின் மணற்பரப்பு கடலோரத்தை பாதுகாக்கும் இயற்கை கோட்டை ஆகும். புயல் மற்றும் கடல் அலைகளால் நிலம் சேதமடையாமல் தடுக்கும். அதனால், உள்ளூர் மக்கள் இந்த மணலை புனிதமான பரிசு எனக் கருதுகின்றனர்.

இங்கு வாழும் மக்கள் “மணலில் வாழ்வது” என்பதை வறுமை அல்லது பழைய வழக்கம் என கருதவில்லை; இது அவர்களுக்கே உரிய இயற்கை சார்ந்த வாழ்க்கை முறை. மணல் அவர்களது வாழ்க்கையோடு இணைந்ததால், இயற்கையின் மென்மை, மனித வாழ்வின் எளிமை, குழந்தைகளின் சிரிப்பு ஆகியவை ஒன்றாக வெளிப்படுகின்றன.

முடிவாக, மதுரா தீவின் மணல் என்பது வெறும் மணல் துகள்கள் அல்ல; அது தீவின் கலாச்சாரம், கடல் வாசம் மற்றும் மனித பாசத்தை இணைக்கும் பொக்கிஷம் ஆகும்.

இந்தோனேசியாவின் ஜாவா கடற்கரைக்கு அருகில் அமைந்துள்ள மதுரா தீவு, அதன் உப்பு உற்பத்திக்கும், பாரம்பரிய வாழ்க்கைக்கும் பெயர் பெற்றது. இந்த தீவின் சில கிராமங்களில், வீடுகளின் தளம் கான்கிரீட்டால் அல்ல - மணலால் அமைந்துள்ளது.

லெகுங் தீமூர் போன்ற கிராமங்களில் வீடுகள் மரம், மூங்கில், பனை இலைகள் போன்ற இயற்கை பொருட்களால் கட்டப்பட்டிருக்கும். வீட்டின் உள்ளும் வெளியும் மெல்லிய மணல் பரப்பாக இருக்கும். இங்கு கான்கிரீட் தளம் போடப்படாததற்குக் காரணம் - மணல் இயற்கையாகவே குளிர்ச்சியை வழங்குகிறது, வெப்பமண்டல வானிலையில் வீடுகளை சீராக குளிர்ச்சியாக வைத்திருக்கிறது. இது ஒரு இயற்கை “ஏர் கண்டிஷன்” போல செயல்படுகிறது.

மணல் வெறும் நிலத்தல்ல; அது வாழ்வியல் அடையாளம் மற்றும் இயற்கையின் ஒரு பகுதி. வீடுகள், பாதைகள், விளையாட்டு மைதானங்கள் எல்லாமே மணலின் மென்மையில் இணைந்துள்ளன. குழந்தைகள் அதில் விளையாடி மகிழ்கின்றனர்; பெரியவர்கள் வேலை செய்யும் இடமாகவும், மாலை நேரங்களில் குடும்பத்துடன் அமர்ந்து உரையாடும் இடமாகவும் மணல் பயன்படுகிறது.

சிறு வயதிலேயே மக்கள் மணலோடு பழகி வளர்கிறார்கள். அவர்களுக்கே இது இயற்கை தந்த செல்வம், இறைவன் அளித்த கொடை என்ற பெருமிதம் அளிக்கிறது. கடலோரப் பகுதியில் உள்ள சுண்ணாம்பு கல் மற்றும் பவளக் கற்பாறைகள் காலப்போக்கில் நொறுங்கி உருவானதால், இங்குள்ள மணல் துகள்கள் மிக நுண்மையானவை, வெண்மையும் மஞ்சளும் கலந்த ஒளிரும் நிறத்தில் இருக்கின்றன.

மணலை அடிக்கடி சமப்படுத்தி புதிதாக மாற்றுவதால் வீடுகள் சுத்தமாகவும், தூசி மற்றும் தொற்று பிரச்சனையின்றியும் இருக்கும். மக்கள் நேரடியாக மணலில் படுத்துக் கொள்ளவில்லை; அதில் மட்றம், பாய் அல்லது சிறிய படுக்கை வைத்து உறங்குவார்கள். இது அவர்களின் தினசரி வாழ்வியல் ஒரு இயற்கை பழக்கம்.

காலமாற்றத்தின் காரணமாக தற்போது சில வீடுகள் கான்கீரிட் கட்டிடங்கள் தரை தளங்களுடன் உருவாக்கப்பட்டாலும் பராம்பரிய மரபு காரணமாக வீட்டின் கூடத்திலோ நடுவிலோ மணலைக் கொட்டிவைத்து அதில் பழக்கப்படி உட்கார்ந்து கதை பேசுகின்றனர்.

மதுரா தீவின் மணற்பரப்பு கடலோரத்தை பாதுகாக்கும் இயற்கை கோட்டை ஆகும். புயல் மற்றும் கடல் அலைகளால் நிலம் சேதமடையாமல் தடுக்கும். அதனால், உள்ளூர் மக்கள் இந்த மணலை புனிதமான பரிசு எனக் கருதுகின்றனர்.

இங்கு வாழும் மக்கள் “மணலில் வாழ்வது” என்பதை வறுமை அல்லது பழைய வழக்கம் என கருதவில்லை; இது அவர்களுக்கே உரிய இயற்கை சார்ந்த வாழ்க்கை முறை. மணல் அவர்களது வாழ்க்கையோடு இணைந்ததால், இயற்கையின் மென்மை, மனித வாழ்வின் எளிமை, குழந்தைகளின் சிரிப்பு ஆகியவை ஒன்றாக வெளிப்படுகின்றன.

முடிவாக, மதுரா தீவின் மணல் என்பது வெறும் மணல் துகள்கள் அல்ல; அது தீவின் கலாச்சாரம், கடல் வாசம் மற்றும் மனித பாசத்தை இணைக்கும் பொக்கிஷம் ஆகும்.
--எல்.முருகராஜ்